Irena Kraśniewska

Absolwentka socjologii na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Pracę na Uniwersytecie

Wrocławskim podjęła w 1975 roku i całe swoje życie zawodowe do przejścia na emeryturę związała z Uczelnią. Początkowo pracowała w Sekcji Współpracy z Zagranicą jako samodzielny referent, a po paru miesiącach już w wyodrębnionym w administracji centralnej Dziale Współpracy z Zagranicą jako zastępca Kierownika, od 1981 roku jako Kierownik DWZ. Zawsze zajmowała się gośćmi zagranicznymi przyjeżdżającymi na Uczelnię, czy to w ramach umów czy oficjalnymi delegacjami oraz umowami uczelnianymi i oczywiście kierowaniem i rozbudową Działu. Miała okazję przejść całą drogę od zależności niemal każdej decyzji od ówczesnego Ministerstwa, (którego nazwa zmieniała się co jakiś czas), do całkowitej niezależności decyzyjnej Uczelni i Działu, którym kierowała. Od 1990 roku wraz Władzami Rektorskimi wprowadzała Uczelnię do Unii Europejskiej poprzez programy przez nią finansowane takie jak TEMPUS, TEMPUS+, SOCRATES i wreszcie ERASMUS. Była koordynatorem wielu projektów międzynarodowych w tym projektu JEP +.

Jako kierownik Działu Współpracy z Zagranicą kładła nacisk na rozwijanie współpracy z krajami ówcześnie rosyjskojęzycznymi, a szczególnie z uczelniami, w których istniały instytuty filologii polskiej /Wilno, Lwów, Petersburg, Tomsk, Zaporoże/.Odznaczona „Złotym Medalem Uniwersytetu Wrocławskiego”.

To dzięki jej działaniom i jej aktywności Uniwersytet Wrocławski stawał się uczelnią rozpoznawalną na międzynarodowym rynku edukacyjnym. Powiedzieć o Jagodzie kierownik DWZ to właściwie powiedzieć niewiele bo Jagoda to instytucja, dla której nie było rzeczy niemożliwych. Zdecydowanie trzeba stwierdzić, że Jagoda należy do prekursorów procesu, który wiele lat później otrzymał nazwę umiędzynarodowienia uczelni wyższych. A rola jaką odegrała na rzecz umiędzynarodowienia Uniwersytetu Wrocławskiego jest nie do przecenienia. Po przejściu na emeryturę, patrząc na to czego dokonała w życiu i jaką odczuwa dzisiaj satysfakcję z pracy zawodowej na rzecz Uniwersytetu Wrocławskiego mówi, że jest po prostu szczęśliwa i życzy tego każdemu kierownikowi pracującemu na rzecz współpracy międzynarodowej w polskich uczelniach.